Lato  żegna się z nami, nadchodzi jesień, która też może być piękna, słoneczna i niekoniecznie straszyć deszczem oraz chłodem. Przeczytajcie kolejne trzy wiersze poety amatora:

Lato żegnam cię na rok

krótkie spódniczki

zwiewne sukienki

odkładam na rok

czy ja

ten chłód przetrzymam

próbuję złapać w dłoń

ostatnie promyki

letniego słońca

tak mi żal
tego ciepła

co brązowi ciało

Lato wróć

tak by się krzyknąć chciało

&&&

Wiosna
Lato

Jesień

Zima

tak wszystko

kończy się

i tak wszystko

zaczyna się

Rozkwita

Kwitnie

Więdnie

Zasypia

Taka kolej rzeczy

takie ludzkie bytowanie

gadanie

budzenie

wirowanie

&&&

W cieniu leszczynowego drzewka

układam poema

na pożegnanie lata

i na powitanie jesieni

bo czyż jesień

nas zadziwić nie może

tym kolorem

nie w zielonym kolorze

szelestem liści pod stopami

szumem wiatru

rzęsistymi mgłami

tyleż uroku ma w sobie

ta kolejna pora roku

przechadza się po lesie

rozdaje grzyby

rozrzuca żołędzie

ach jakżeż robi to pięknie

........i jeszcze o miłości

*****

Jakże kochać bym Cię chciała

tak zwyczajnie

tak poprostu

tak bez przeszkód

schować Twe serce w mojej kieszeni

Zegar tyka

czas biegnie nieubłaganie

a ja wciąż

tęsknię za Tobą

moje kochanie

czy już nie moje

Czy raz dana szansa

jeszcze wróci

czy Kupidyn łaskawie

jeszcze raz swe sieci zarzuci

Aniele Stróżu Mój

Ty siły i wiary

daj mi

*****

Kocham Cię juz tyle

sama nie wiem ile

czy każdego dnia

więcej czy mniej

Miłość uskrzydla

wiec latam szczęśliwie

lekko jak motylek

wiruję w górę i w dół

jak moja miłość

Już kocham Cię tyle

sama nie wiem ile

*****

tęsknię

marzę

myślę

byś ujął mnie w swe ramiona

delikatną dłonią

dotkną policzka mej twarzy

rozchylę swe usta

i szepnę Ci czule....

tęsknię

marzę

myślę

delikatnie gładzisz mnie po twarzy

tęsknym wzrokiem szukamy siebie

lecz już nas nie ma blisko siebie

Miłość to dziwne uczucie, trudne do określenia. Przychodzi wtedy kiedy jej się nie spodziewamy, jeżeli jest szczęśliwa i odwzajemniona to piękne uczucie, które uskrzydla. Jeżeli jest nieszczęśliwa potrafi zniszczyć. Może właśnie dlatego, że jest trudna do określenia, niewytłumaczalna i zjawiskowa tak często pojawia się w literaturze, muzyce czy w filmach. Poeci też mają z nią dużo roboty.Oto dwa wiersze Sylwii o miłości:

****
Jak trzymane za długo plne kwiaty,

jak dzień, który chowa piękne widoki nocy,

jak drzewa, zimne, gołe, bez liści,

jak sen marzyciela, który nigdy się nie ziści,

jak niebo pełne grzmotów, burzy na niebie.
Tak moje serce czuje się bez Ciebie!

****

Dzięki Tobie czuję, że jestem w niebie.

Jesteś przy mnie nawet w najmniejszej potrzebie.
Podnosisz mnie gdy, sama nie wstaję.

Jestem Ci wdzięczna, że Twa miłość trwa

i nie ustaje.

Za Twoje oczy, słowa każdy przy Tobie sen,

oddaje Ci kochanie każdy mój kolejny dzień.